De Groene Uitdaging: Waarom IT-Leiders Worstelen met Duurzaamheidsrapportage voor IT

Written by Olivia Nolan

november 20, 2025

Een groeiend aantal IT-leiders in Europa voelt de druk van naderende duurzaamheidswetgeving, maar geeft toe hier onvoldoende op voorbereid te zijn. Recent onderzoek, zoals dat van technologiepartner Node4 in het Verenigd Koninkrijk, toont aan dat een significant deel van de organisaties worstelt met de complexe vereisten voor de aanstaande duurzaamheidsrapportage voor IT. De introductie van de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) door de Europese Unie dwingt bedrijven om hun ecologische voetafdruk gedetailleerd en verifieerbaar in kaart te brengen. Dit gaat veel verder dan het publiceren van algemene groene ambities; het vereist harde data over energieverbruik, CO2-uitstoot en de impact van de gehele waardeketen. Voor de IT-afdeling, die verantwoordelijk is voor een steeds groter deel van het energieverbruik van een organisatie via datacenters, cloud-infrastructuur en eindgebruikersapparatuur, vormt dit een aanzienlijke uitdaging. De complexiteit ligt niet alleen in het verzamelen van de data, maar ook in de interpretatie en de vertaling naar een betrouwbaar en controleerbaar rapport dat voldoet aan de strenge eisen van de CSRD.

Luister naar dit artikel:

De Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) markeert een fundamentele verschuiving in hoe bedrijven over duurzaamheid moeten rapporteren. Als opvolger van de Non-Financial Reporting Directive (NFRD) legt de CSRD de lat aanzienlijk hoger. De richtlijn is van toepassing op een veel grotere groep bedrijven en stelt strengere, gestandaardiseerde eisen aan de rapportage. Een centraal concept hierbij is 'dubbele materialiteit', wat inhoudt dat bedrijven niet alleen moeten rapporteren over de impact van hun activiteiten op mens en milieu, maar ook over hoe duurzaamheidskwesties hun eigen financiële prestaties beïnvloeden. Voor IT-afdelingen betekent dit een directe verantwoordelijkheid om de ecologische voetafdruk van de technologische infrastructuur te kwantificeren. Dit omvat het energieverbruik van on-premise datacenters, de uitstoot geassocieerd met cloud-diensten, het waterverbruik voor koeling en de levenscyclus van hardware, van productie tot e-waste. De CSRD maakt van duurzaamheidsdata een integraal onderdeel van het jaarverslag, onderworpen aan externe accountantscontrole, waardoor nauwkeurigheid en transparantie cruciaal worden.
Een van de grootste struikelblokken bij duurzaamheidsrapportage is het in kaart brengen van Scope 3-emissies. Terwijl Scope 1 (directe uitstoot) en Scope 2 (uitstoot door ingekochte energie) relatief eenvoudig te meten zijn, omvat Scope 3 alle overige indirecte emissies binnen de waardeketen van een organisatie. Voor de meeste moderne bedrijven, die zwaar leunen op digitale diensten, vertegenwoordigt de IT-supply chain een aanzienlijk deel van deze Scope 3-uitstoot. Cloud computing is hierbij een van de meest complexe elementen. Wanneer een bedrijf gebruikmaakt van diensten van hyperscalers als AWS, Microsoft Azure of Google Cloud, koopt het in feite een stukje van een gedeelde infrastructuur. De CO2-uitstoot die hiermee gepaard gaat, is moeilijk toe te wijzen aan één specifieke klant. Hoewel cloudproviders tools aanbieden om de CO2-voetafdruk te schatten, zijn de onderliggende methodologieën vaak ondoorzichtig en verschillen ze per provider, wat vergelijking en consolidatie bemoeilijkt. Het verkrijgen van nauwkeurige, auditeerbare data over de energiemix van een specifieke datacenterregio of de Power Usage Effectiveness (PUE) van een faciliteit blijft een enorme uitdaging die de rapportage bemoeilijkt.

advertenties

advertenties

advertenties

advertenties

In de zoektocht naar controle over zowel kosten als ecologische impact, ontdekken steeds meer organisaties de synergie tussen FinOps en GreenOps (ook wel Sustainable FinOps genoemd). FinOps, als operationeel model voor het beheren van cloud-uitgaven, is gebaseerd op de pijlers van zichtbaarheid, accountability en optimalisatie. Deze zelfde principes zijn direct toepasbaar op het beheren van de CO2-voetafdruk van de cloud. De kern van effectieve duurzaamheidsrapportage voor IT ligt in het verkrijgen van gedetailleerd inzicht in het resourcegebruik. FinOps-praktijken, zoals het labelen en taggen van resources, bieden de granulaire data die nodig is om verbruik niet alleen aan kostenplaatsen, maar ook aan CO2-equivalenten te koppelen. Door teams via showback- of chargeback-modellen verantwoordelijk te maken voor hun 'carbon-uitgaven', wordt duurzaamheid een gedeelde verantwoordelijkheid. Optimalisatietechnieken zoals rightsizing, het uitschakelen van ongebruikte resources en het kiezen van energie-efficiëntere diensten of regio's, leiden direct tot een verlaging van zowel de maandelijkse rekening als de ecologische impact. FinOps biedt daarmee het raamwerk en de tools om duurzaamheid te operationaliseren en van een abstract doel een meetbare en stuur bare praktijk te maken.

Olivia Nolan is redacteur bij MSP2Day, waar zij zich richt op het vertalen van complexe IT- en technologische ontwikkelingen naar toegankelijke en inspirerende artikelen. Met haar ervaring als content manager en social media expert weet zij inhoud niet alleen informatief, maar ook aantrekkelijk en relevant te maken voor een breed publiek.